Ne gerçekleri yaktık
Yalanlardan alevlerle.
Ellerimize bulaşmıştı çoktan,
Kederler bir kere.
Yollar uzardı biz yürüdükçe,
Yürürdük biz yollar uzadıkça.
Ki denizle aramızda en acıklısı
Martıların kanatlarından örülü
Sınırlar vardı
Biz uçamadıkça.
Yoktu beklemekten başka çare.
Ölümüne beklerken
Ölümü bekler olduk en acıklısı.
Ufuk uzaklaşırdı biz bekledikçe,
Güneş hergün daha uzaktan doğardı.
İşte o yüzden
Ne gerçekleri yaktık
Yalanlardan alevlerle.
Ellerimize bulaşmıştı çoktan,
Kederlerden kıvılcımlar çok kere.
Kayıt Tarihi : 24.2.2013 15:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!