Yıllardır dıhtımlarda esen rüzgara baktım,
Bekledim martılarla gelecek gemileri,
Kalbimi fener edip kayalara bıraktım,
Ne gemiler, ne rüzgar alıp getirdi seni.
Martılar çığlık çığlık karanlıklar içinde,
Çöreklenmiş hasretin kalbime bin biçimde,
Gizledim ateşimi yine kendi içimde,
Aşkın kasırga olup tuttu savurdu beni.
Kendini taşa vurdu dalgalar kükreyerek,
Sanki aynı hasretle yanarak, titreyerek,
Seni ne çok bekledim denizi dinleyerek,
Gelmedi yüreğimin denizden bekleneni.
Eğer meraj edersen, bil ki rıhtımlardayım,
Ruhum denizde kalmış, bense kıyılardayım,
Bir de akşam olmuşsa; çok aşırı dardayım,
Beni sevindirecek belki bir gün bir gemi.
(BAYRAM AKŞAMLARI isimli hece şiirlerimden > 91-92/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 7.8.2004 13:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Barlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/07/ne-gemiler-ne-ruzgar-alip-getirdi-seni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!