Ayrılıklara yanmak boşuna;
Bakıp da eski fotoğraflara,
Artık geçmişte kalan günlerden.
Üzülsen de bir, üzülmesen de
Ne gelir ki elden?
Bak kimini almış karatoprak,
Zehir olmuş kalana yaşamak;
Giden sevgilinin kederinden.
Üzülsen de bir, üzülmesen de
Ne gelir ki elden?
Yıkılmış büyük ümitler kökten,
Mâzi hep silinmiş, yok hiç gelen.
Bir ad, birkaç hatıra gidenden.
Üzülsen de bir, üzülmesen de
Ne gelir ki elden?
Kayıt Tarihi : 24.5.2004 03:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Uğur](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/24/ne-gelir-ki-elden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!