Ne çıkar siz bizi anlamasanız da
Evet, siz bizi anlamasanız da ne çıkar
Eh, yani ne çıkar siz bizi anlamasanız da.
Hiçbir şey! Kadınlar geçtiği o kadın kokusu anlarında
Yıkanmış, mayhoş ve taranmış duygularıyla
Dönüşür içimizde az menekşe, bir sarmaşık
Menekşe, hadi neyse, mor deriz sarmaşıklara
Mor deriz, mor bilinir çünkü, bir yandan güneşler kurur
Her yandan güneşler kurur, sanki yaz günüyledir
Bir adam kayboluyordur bir taşra sıkıntısıyla
Deriz ki, “şuram ağrıyor” bir de, “başım dönüyor”, “yanıyor avuçlarım”
Belki de bir çığlık mı bu, bu seziş, bu yakınma
Bir çığlık, hem de nasıl, katılmış, donmuş, yaşıyorcasına
Uzansak ellerimizde uzansak avuçlarımızda, bir çığlık
Nedir mi ellerimiz-korkunçtur bir elin bir köşesinde insan olmalarıyla-
Korkunçtur insan olmalarıyla kıyısında bir yüreğin
Kıyısında gibi yangından, çok karanlıktan geçilmez caddelerin
Ve korkunç anlamsız gözlerinde ha dünya ha bir park bekçisinin
Korkunçtur insan olmaları, bir ceset, suda bir şapka gibi sallanaraktan
Bitmeyen bir selam gibi, hastayken, inceyken, yalnızlıklarda aranan
Korkunçtur-bunu anlıyoruz-bir yüzün en çoğul beyazında
Korkunctur insan olmaları güz ortalarında, eriyen türbe ışıklarında
Ve korkunçtur eriyip kaybolmaların bir köşesinde insan olmalarıyla
Korkunçtur korkunç!
Diyerek: ben kimim, kime anlatıyorum, neyi anlatıyorum ayrıca
Neyim ben, bu olanlar ne, ya kimdir tüketen isteklerimi
Tüketen kim. Hani görmeden daha, sezmeden herşeyin bittiğini
Ama ne zaman saçları kurularken çok eski bir alışkanlıkla
Çökerken üstümüze bir sözün, bir gümüş kupanın o sebepsiz inceliği
Ansızın bir ürperişte: bitti mi herşey bitti mi
Yoo, hayır! öyleyse kimdir tüketen isteklerimi
Bir rüzgar, duyulup binlercesi birden bir rüzgar
Birakıp giden beni bir kenara, bir uzağı, yad
..........
..........
Kayıt Tarihi : 6.7.2018 11:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Edip Cansever](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/06/ne-gelir-elimizden-insan-olmaktan-baska.jpg)
İnsanoğlunun gelgitlerini , yaşamın karmaşasını düşündüm şiiri okuyunca...
Yaşamda insan, kimi zaman mutlu ,_kimi zaman umutsuz olur.Hata her şeyden bezer, ölümü bile düşünür....
Umutların , beklentilerin başlamadan bitmesi, olmayanı düşlemenin yorgunluğu , evlerden ,sokaklara , hatta dünyaya uzanan hesaplaşmalar...Kısacası ağır gelir her şey...Bir karmaşa içinde bulur kendini...Ama insan bi yanıyla da bütün bunlara bir çözüm bulmaya çalışır.
Bütün bu karmaşanın içinde,umuda kapı arayışına düşer... Hoş yapacak başka bir şey de yoktur... Madem bu dünyaya insan olarak buyur edildik...
Yunus geldi şimdi de aklıma :
"Biz gelmedik kavga için, bizim işimiz sevgi için" deyişi,bari insan olarak bu gelsin elimizden diyesim geldi...
Şiir bence yaşama katlanma olgusudur. Şair en başta yazdıklarıyla kendini avutmaya , kendini sağaltmaya çalışır. Onun her yazdığı bizim görüşümüze tıpatıp uyacak diye bir şey de yoktur .Okuyucu onun araladığı kapıdan canı isterse ilerler...
Neyse yorumu Edip Cansever'e bırakmak en iyisi...
*Neden yazılır bir şiir ,neden okunur bunca yazı. Çünkü nasıl aşılabilir başkaca İnsanın karmaşıklığı ...?_______________
Diyoruz: yaşasak çıkmazları, sevişsek olmayanlarla. " Şair kendini sorgulayarak çıkmazları aşarak olmayanlarla sevişsek diyor. Olmayanlarla sevişmek, olmayanlarla sevişmenin oluru edebiyat, işte şiir.
Herkese geçmiş olsun.
TÜM YORUMLAR (5)