Ne Geceyle Anlaşabildim Ne Sabah Olabildim

elimde mektup
kulağımda bir gemi sesi
kollarıma uzanan sensizliğin isi
anıları her gün yeni bir sayfaya karaladı
bir sızı hatırlıyorum göğsüme hediye
bürünüp ruh kılığına dokunan dünden bugüne
içime kilitledim durmadı denize savurdum almadı
iskele ayaklarımda gurbet gurbetliği aldım günceme

rüzgârları kovdum
boynuma saçlarım sarıldı
gecenin bütün ışıklarını tutukladım
uykularım yüklü bir bulut kâbusa uyandı
yağmur altında sığnağı olmayan dalgalar yoruldu
deniz pırıltı verdi yakamoz şakağıma kurşun vurdu
ne geceyle anlaşabildim ne sabah olabildim
nasibini bekleyen martılar gibi çığlık çığlık burdayım