Ne Gece Ne Ölüm Şiiri - İsmail Türkmen

Ne Gece Ne Ölüm

Ne gece seni unutturabiliyor,
Ne senin yokluğun sevgimi yürekten sile biliyor,
Düşlerim yanarken,
Ruhum her an seni arıyor.
Biliyorum yaşadığı yeri adımın,
Hayalimin durduğu yeri biliyorum,
Duyuyorum sevdiğini söyleyen,
Yürek atışlarını
Canım var sevgi olmuş yüreğime,
Yıldızlardan tuttuğum dileğim var sevgi üstüne,
Yağarken yağmur sen diye yüreğim üstüne
Ne gece seni unutturabiliyor
Ne yokluğun sevgimi sile biliyor.

Yağmur yağıyor delicesine
Yeryüzünden sevgiyi silercesine
Savrulurken gözlerime
Gökyüzünden düşen sağanak
Ne seni sile biliyor bakışlarından
Coşkuyla silip süpürürken yeryüzünü
Senin yokluğun sevgimi sile biliyor
Her sürüklenen dünya malı, parçalanırken
Coşkusunda selin,
Demir atmış duruyor yürekte sevgin.

Ne acı seni unuttura biliyor,
Nede yokluğun sevgini sile biliyor
Cehennem narında yanarken yüreğim,
Bütün dikenler parsellemiş
Sevgiye ayrılmış yürek köşelerimi
Bir senin olduğun yer sızlamadı
Birde gözlerimdeki gülüşün silinmedi
Her acı burkulmasında sen oldun düşlerimde
Acımayan köşesi yüreğimin
Sel coşkusundaki sevginle…

Ne gülün sevgisi unutturabiliyor
Ne yokluğun sevgini siliyor ruhumdan
Beraber olmuşlar el ele
Bütün çiçeklere inat, güzellikte
Yaşıyorlar sevgiyi düşler âleminde
Bakarak yürek gözlerindeki gülümsemeye
Ne ölüm korkusu unutturabiliyor
Ne de aradaki uzaklık sevgini sile biliyor.

İsmail Türkmen
Kayıt Tarihi : 22.9.2009 18:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İsmail Türkmen