NE GARİPSİN EY HAYAT! ...
(Mevlit Mavi’ye ithafımdır...)
Ne Garipsin Ey Hayat! Her şey bıçak ucunda,
Biran mutluluk, huzur... Kahır çöker ardından...
Ne insanlar tanırım, ömrü kış uykusunda,
Nasip almayan yoktur, şu feleğin çarkından.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Yılgın Bey..Güzelliklerin farkında olmak budur işte,insan bazen fark etmeden yanlış yapar ama yanlış nedir,doğru nedir bildikten sonra sanki hayat insanda ve insan kendinden razı olur...Yürek sesiniz susmasın selam ve sevgilerimle.
hayat yaşanarak anlaşılıyor gariplikle insanın aldığı karalara bağlı garipliklerde bu kararlar içinde gizli yanlış yada doğru kararlarımıza elbette çevreninde etkisi olunca içinden çıkılmaz bir hal alıyor hayat işte o zamanda maneviyata yönelerek çıkar yolu bulduğuna inanıyor insanlar kutluyorum
hayat çok acayıp gerçekten.
ama her şeye rağmen,hayat güzel be arkadaşım
çok güzel olmuş bu şiir.
diğerlerinden biraz daha farklı olsada
bu sensin:))
Bu garip hayatı kendinizce güzel dile getirmiş, kimi zaman yakınmış, kimi zaman da gönlünüze hayat yolunda nasihatlar eylemişsiniz..Güzel bir anlatımdı....Kaleminiz daim olsun...
Saygılar.....
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta