Ne Garipsin Ey Hayat! Şiiri - Nebi Ünler

NE GARİPSİN EY HAYAT! ...
(Mevlit Mavi’ye ithafımdır...)

Ne Garipsin Ey Hayat! Her şey bıçak ucunda,
Biran mutluluk, huzur... Kahır çöker ardından...
Ne insanlar tanırım, ömrü kış uykusunda,
Nasip almayan yoktur, şu feleğin çarkından.

Bulut bulut tepesi, ne dağları görmüşüm
Torosları aşıp da, sürünmüşüm çukurda...
Sevdanın çilesini, ilmek ilmek örmüşüm,
Koca dede oğluyum, haram yoktur uçkurda.

Beden toprağın hakkı, ben gönül peşindeyim,
Gönül sınır tanımaz, hele bir de, deliyse...
Çevrem de akbabalar, diyorlar leşindeyim
Çok acır, bıçak vuran, dostlarının eliyse.

Cennet, cehennem orda, tapusu buradadır
Toprak toprağa kalır, gerekmez ruha, kanat...
Hayatın ve ölümün, şifresi Miraç'tadır,
La ilahe illallah, kâinat gerçek sanat.

Ne garipsin ey hayat! ... Koymazsın bizi rahat
Mecburen yaşıyoruz, kahır, efkâr, çileyi...
Çaresiz edeceğiz, dönüşsüz bir seyahat,
Yok kaçma ihtimali... Toprak örter sineyi.

Ne garipsin ey hayat! Çiğnerim, çiğnenirim
Her geceye bir sabah, her gündüze akşam var...
Bin öğüt kâr etmez de, bir bela! öğrenirim,
Heba oldu gençliğim, heyat şimdi başım kar.

Bastığın yer titrerken, gün gelir düşer omuz
Varmıdır tükenmeyen, zamanın pençesinde...
Aslan güçten düşerse, dalga geçer bir domuz
Ey hayat tükenirsin, yaşam işkencesinde.

Yılgın Yağmur sabreyle, sakın kırma bir gönül
Affetmezmiş Yaradan, kul hakkıyla gideni...
Belin, dilin, eline, sahip ol! kazan gönül,
İbret al, tövbe et, gör; ziyan olup gideni.

Kalırmı ardımızdan, acaba bir hoş seda!
Cilvene aklım ermez, acayipsin ey hayat.

Adanasız, 17.04.09 Yılgın Yağmur
............................................
.................