Doydum sevdaya kara gözünde
Melekler yüreğinde, can özünde,
Doğruluk bulamadım tatlı sözünde,
Sen ne garip insansın sevda evimde,
Aşamadık, geçemedik, çıkamadık dağı,
Bilemedik, şaşırdık, solu ve sağı,
Yalnızlık umutlara ölüm mızrağı,
Sen ne garip insansın gönül evimde.
Kalmadı tek yaprak, hüzünlü dallarda,
Sahillerde, parklarda, başka kollarda,
Birbirimizi görmediğimiz ayrı yollarda,
Sen ne garip insansın ömür evimde,
Bilirsin hayat kısa yaşam içinde,
Gün gelecek kullar ölüm göçünde,
Sorup dururum, neden de, niçin de,
Sen ne garip insansın can evimde.
02.06.2006
Yalova
Kayıt Tarihi : 3.7.2006 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlar sevmeye başladıkları yüreğe neden sırtlarını dönerler, nedenler ve niçinleri anlayamadığımda bu dizeler konuya açıklık getirecektir, umarım.
İnsanlar sevmeye başladıkları yüreğe neden sırtlarını dönerler? Belki zorunluluktan belki korkudan.Yeterince sevilememe, acı çekme korkusundan. Kimbilir?
TÜM YORUMLAR (4)