Çok büyük bir şiir yazacağım…
Harflerde herkes kendini arayacak…
40 yıllık ömrümün her satırında olanlar…
Sende dâhil heybemi karıştıracaksınız…
Acaba nerede ben varım diyeceksiniz…
Uzun şiirimin en kısa kelimesi bile sizden bahsetmeyecek…
Ne doğduğum sokaklardan, nede unutulduğum garlardan…
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta