Ne garip değil mi?
Gidenlerin gelmeyeceğini bile bile beklemek.
Yanımızda olmayı hak etmediklerini,
Hak etselerdi yanımızda olurlardı’yı
Kabullenememek.
Şimdi, acizlik deyip kendimizi gömmeli mi
Kör bir karanlığa?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta