Ne Garip... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

sustum
ne garip değil mi
gözlerim korku dolu yürek ise virane...

şaşkınlık içinde dolaşsam da
sebepsiz rüzgar vurduğu zaman
ayrılık acısını hissediyorum yüreğimde...

düşler kurarım belki geceleri
zamansız düşer yağmur taneleri
ben seni özlerken...

aldığım her nefes seni hatırlatıyor
yıkık düşler içinde yapa yalnız olsam da
sende yaşar sende ölürüm...

bir işaret ver yıldız bana
karanlık çökmeden
güneşten önce doğayım
hatıralar beni toprağa gömmeden...

şarkının çığlıkları
geçmişe götürdü beni
ben güneş ararken...

çaresizim
kalp ise kırık
gün ışığı geç doğdu aydınlık gözükmedi
karanlığa itti beni
seni unutturdu bana
rüzgarın sert estiği boşluklara itti beni
bekledim değişmedi
soğuk kesti bedenimi sustum baka kaldım öylece...
Hüseyin YANMAZ
13/03/2012