bütün yollar kapalı
ne garip, bütün açtığım kapılarda yine sen varsın
senden başkasınıda yakıştıramıyorum kendime
kafamı hangi yöne çevirsem, sen
elimle kimi işaret etsem, yine sen
sanki güneş doğmuyorda sen doğuyormuşsun gibi
ay değilde denize sarkan senmişsin gibi geliyor,
mevsimler değişiyor üstelik
yağmur yağıyor İstanbulun en ücra köşelerine
ne garip yine sen kokuyor caddeler,
yüzün düşüyor gözlerime
göz yaşlarım öylecene ağır geliyor kirpiklerime
yanaklarımdan süzülüyor hislerim
ne garip yine adından başka hiç birşey telaffuz edemiyorum,
bütün yollar kapalı üstelik senden başka
çıkmak istediğim bir yer ulaşmak istediğim bir noktada yok
tekin değil kalbin biliyorum ama anla işte
senden başkasını yakıştıramıyorum kendime
üstelik senin çıkmadığın falları kapıyor,
seni görmediğim rüyalarımı hayra yormuyorum
vesvese ediyorum belkide
belkide delirdim
ama anla işte
seni seviyorum...
Kayıt Tarihi : 23.5.2011 14:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!