sevmenin intihar olduğu dünyamda..
dün seni gördüm adına kabus diyemediğim rüyamda
o seni vurduğum tabancamda
son bir kurşun kalmış namlunun ucunda!
yüreğimin kalbine saplanmış yaralarımda
senin arşivlerce resmin yanmış,yürek yangınlarımda..
ne yalan söyleyeyim bu bir kabustu aslında!
ama sen vardın ya yok oluşunda
sen zaten kurşunlamışsın kendini fazlasıyla!
nasılsa o kurşunu hak eden biri daha çıkar karşıma!
nasıl sa bir kovan kurşun yağdı aşka biriktirdiğim inançlarıma
bu son kurşun da..
kurşunları kurşunlar belki ama
NE FAYDA! !
Kayıt Tarihi : 11.1.2009 15:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!