Ne fayda Şiiri - Ahmet Ekici

Yaylada obamız orda yarenim,
Ne erecek kalmış, ne de erenim.
Yollarda yolcusuz gönül trenim,
Gelecekti gelemedi ne fayda.

Bir dostum olsaydı, soyadı ilim,
Bir ömür yürüsem elinde elim,
Karanlık dünyada aydınlık yolum,
Olacaktı olamadı ne fayda.

Çıldırır fikirler varmaz menzile,
Sözcükler işkence yapışır dile,
Yaşıyor görünür mahkûm ecele,
Ölecekti, ölemedi ne fayda.

Kendimedir kahrım, kendime sözüm,
Kendi özüme de geçmiyor nazım.
İlimle, irfanla bu garip yüzüm,
Gülecekti gülemedi ne fayda.

Çalışmaz da akıl tutar ise pas,
Yüzümde tebessüm, yüreğimde yas,
İyilik, güzellik Ahmet’e miras,
Kalacaktı, kalamadı ne fayda.