Ne Fayda Şiiri - Yusuf Mısırlıoğlu

Nazlı yârim terk-i diyar eyledi.
Kalmasını salık versem ne fayda.
Veda etti, unutmamı söyledi.
Yollarına güller sersem ne fayda.

Duman olsam, kirpiğine sürünsem.
Gölgesini yorgan etsem, bürünsem.
Maşuk olsam, rüyasında görünsem.
Düşlerimi hayra yorsam ne fayda.

Damla olsam, düşsem elma yanağa.
Yatıversem soğuk mermer sunağa.
Gözyaşımı biriktirsem çanağa,
Çifte benli yüze sürsem ne fayda.

Gide yazdım; göçtüm yaban ellere.
Ben kül oldum, yâr bürünür allara.
Meftun olmuş, kapılmışım sellere
Sevdalardan geri dursam ne fayda.

Kul Çepni’yim; ümidimi yitirdim.
Yandım, piştim, özüm nâra yatırdım.
Yâr peşinde ahir ömrüm bitirdim.
Veda edip bohçam dürsem ne fayda.