Ne Fayda Şiiri - İbrahim Balcı

Ne Fayda

Göğümde yıldız idin, pırıl pırıl parladın
Kamaştı ki gözlerim, su değildin çağladın
Toroslar yaylasında, ölüm fermanım yazdın
Eller sevgilin oldu, aşkım desem ne fayda

Turna elemle uçar, yeisle öter bülbül
Kolu kanadı kırık, boynunu büker sümbül
Kanattı yüreğimi, vefasız çıktı ki gül
Sevgilim diyemedin, Abdal olsam ne fayda

Kaydı kayıyor yıldız, söndü sönecek artık
Ketum oldun aşkına, ellere cömert yazık
Çiçekler kan damlıyor, ağıt yakıyor sazlık
Sevgili kıldın eli, bahçem desem ne fayda

Dünyamda ışık idin, bahçeme diktin umut
Gel dedim gelemedin, dediğin beni unut
O göçmen yüreğine, olamaz gönlüm konut
Bin sevgili’n var senin, dağı delsem ne fayda

Cangılın kucağında, sevgili’ydin herkese
Bana düşense keder, bakıp izlerim yeisle
Sendeki gönül geniş, yer var bin bir gölgeye
Sevdiğim sensin desen, bittim artık ne fayda