Ne fayda Şiiri - Suzi Ayyıldız

Neresinden tutsam, elimde kalıyor yorgun bedenim...
Her sustuğumda, kırk parçaya bölünüyor yüreğim...
Tutup dikeyim diyorum, delicesine.
Kırk dikiş atıyorum, yaralarıma sessizce.
Kırk düğüm bağlıyorum, acılarıma bilincsizce.

İnlesem de, ağlasam da, haykırsam,
Ya da sessizliğimde boğulsam, ne fayda?
Kendimce bir bir kırıklarıma yama yapsam diyorum,
Hani mutlu anları, güldüğüm anları, sevdiğim yanları...

Sonra her yamaya, tuttursam umudu, sevgiyi,
Saygıyı ve sadakati, her parçasını, binbir emekle işlesem, ne fayda...
Bir ipinden çektim mi, binbir parçaya bölünüyor,
Ve yine can kırıklarım, yürek parçalarım ortalığa saçılıyor.

Yine can yanıyor, neyleyim...
Yine can yanıyor, ne fayda...
Kalkıp Azrail'e meydan okusam, ne fayda?
Sen kırıkları, yüreğimi değiştikten sonra...