Neresinden tutsam ,elimde kalıyor yorgun bedenim ...
Her sustuğumda ,kırk parçaya bölünüyor yüreğim...
Tutup dikeyim diyorum, delicesine.
Kırk dikiş atıyorum, yaralarıma sessizce.
Kırk düğüm bağlıyorum ,acılarıma bilincsizce.
İnlesem de ağlasam da haykırsam
yada
yada sessizliğimde boğulsam ,ne fayda
Kendimce, bir bir kırıklarıma yama yapsam diyorum.
Hani
hani mutlu anları ,güldüğüm anları, sevdiğim yanları,
Sonra
sonra her yamaya, tuttursam umudu sevgiyi ,saygıyı ve sadakati her parçasını binbir emekle işlesem ,ne fayda...
Bir ipinden çektimmi, binbir parçaya bölünüyor
Ve yine, can kırıklarım ,yürek parçalarım ortalara saçılıyor.
Yine can yanıyor neyleyim...
Yine can yanıyor , ne fayda...
Kalkıp azraile meydan okusam ne fayda, sen kırıkları yüreğimi değiştikten sonra ...
SuZi
Kayıt Tarihi : 21.4.2024 08:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!