Ne Fayda Şiiri - Mehmet Şahan

Harabat ehlinin cehl-î değilsen,
Kurnalarda kırk yıl kalsan ne fayda!
İnsanlık ilminin ehl-î değilsen,
Turnalarla selam salsan ne fayda!

Kalb-î sefadaki özü unutup,
Cevr-ü cefadaki közü unutup!
Galû Belâ'daki sözü unutup,
Sayfa, sayfa kelâm olsan ne fayda!

Sevda ırmağının seli olmadan,
Gönüller dağının yeli olmadan!
Erenler bağının gülü olmadan,
Bağbanın gönlüne dolsan ne fayda!

Kimi arzu eyler baharı, yazı;
Kimisi de yeğler cananı, nazı!
Kiminde nağmeler kemanı, sazı;
Eriyip gül gibi solsan ne fayda!

Ruhuna bedendir kemikle deri,
Teraziyle tartsan, nedir ederi?
Özünde duymadan derdi, kederi;
Derdine dermanı bulsan ne fayda!

Sesine ses veren penahın varken,
Nefsine güvenen günahın varken!
Göğsünde devinen bin ahın varken,
İnsanın yüzüne gülsen ne fayda!

Pir-î Fanî der ki bulsan Leylâ'yı,
Kadir-î Mutlak'tır, bil/sen Mevlâ'yı!
Affın muhakkaktır sil/sen belâyı,
Günah deryasına dalsan ne fayda!