Ne Fayda Şiiri - Enver Özdil

Gurbet değil benim belimi büken.
Bizim eller ana gurbet ne fayda!
Yel estikçe savruluyor toz,duman.
Kaplı yollar bana gurbet ne fayda!

Dayanmaz görmeye insan yüreği.
Omuzunda kazma,elde küreği.
Bulamıyor belli,küllü çöreği.
Tutan eller bana gurbet ne fayda!

Ekmek atlı olmuş,Osman'ım yaya.
Geçmiyor bu günler hep saya saya.
Para yok ki,garip koysa bankaya.
Yatan pullar bana gurbet ne fayda!

Atar herkes birbirine kazığı.
Yola çıkamıyor,yok ki azığı.
Bedel ağır, çiğner isen tüzüğü,
Yapan kullar bana gurbet ne fayda!

Diyorlar nazlı yâr bekler orada.
Yol vermiyor karlı dağlar arada.
El tutuşup canan ile murada,
Ermek zaten bana gurbet ne fayda!

Böyle garip midir âlemin işi?
Akmıyor tükendi gözümün yaşı.
Kaygılarla yatıp,toz penbe düşü,
Görmek gene bana gurbet ne fayda!