Ne Fayda Şiiri - Cahit Konut

Yağmasa kar, dolu, olmasa boran,
Kurak geçen mevsim, kıştan ne fayda.
Gençlik unutuldu, olmadı soran,
Yaşlanınca küsen eşten ne fayda.

Yırtık kumaşlardan dikilmez fistan,
Gönül bir gül bekler vefalı dosttan.
İşi bilmeyenle ekilmez bostan,
Tembelin yaptığı işten ne fayda.

Bu devirde güçlü olan haklıdır,
Şüphesiz ki insanoğlu farklıdır.
Bütün sırlar şu kafada saklıdır,
Akılsız büyüyen baştan ne fayda.

Yırtık çok büyüdü, örtmüyor yama,
Daha düne kadar gardaştık tama.
Döğmeden yapılır tarhana amma,
Karnımı şişiren aştan ne fayda.

Bıldır doğan çocuk, bizi tersledi,
İnsan aç dururken, köpek besledi.
Kurduğum hayalim, ruhum süsledi,
Gördüğüm yorumsuz, düşten ne fayda.

KARAC’OZAN; yürür kendi yoluna,
Yetişemez yetimine, duluna.
Allah, sonsuz ömür vermez kuluna,
Boşuna uzayan yaştan ne fayda.

02 Ağustos 2014 GÖLBAŞI

*tama: Hatırladın mı? Anlamında.
*bayak: Biraz önce.
*bıldır: Geçen yıl