Ne Fayda Şiiri - Sedat Ayar

Çok oldu köyümden ayrı kalalı
Tükendi umudum, gitsem ne fayda
Gurbete adımı attım atalı
Bağlandı yollarım gitsem ne fayda

İkiyüz haneden kaldı on hane
Harmanlar yıkılmış, evler virane
Uzakmış, yakınmış hepsi bahane
Tütmüyor ocağım gitsem ne fayda

Evimin kapısı kilitli durur
Durur da beynimin içine vurur
Hasretlik bağrımı yakar kavurur
Kesildi dermanım gitsem ne fayda

Merdiven çürümüş, ambarım bomboş
Duvarlar dökülmüş, odalarım boş
Ben ona hasretim, o bana sarhoş
Dönmüyor dillerim, gitsem ne fayda

Harmanlar ses vermez, susmuş sokaklar
Bacalar tütmüyor, sönmüş ocaklar
Nerede bu kuşlar, nerde çocuklar
Görmüyor gözlerim, gitsem ne fayda

Sedat’ım derdimi kimseler bilmez
Ağlıyor gözlerim, kimseler silmez
Ne yapsam ne etsem o günler gelmez
Dinmiyor hasretim, yazsam ne fayda