Ne Fayda Şiiri - Ramazan Pamuk

Asil alim Allah kuşatmış ilmi
Kul sağır olunca,dile ne fayda
Ebu cehil gibi zalimin zulmü
Çektirir dünyada,çile ne fayda

Nefs atına binen inmiyor geri
Fitne fücur dolmuş kiminin seri
Münafık şeytanın sanki askeri
Emredip yaptırır,hile ne fayda

Mecnun Leyla diye sararıp soldu
Arayıp çöllerde rabbini buldu
Bülbül yar elinden aşk ile doldu
Her seher açılan, güle ne fayda

Bende bir zamanlar yar için yandım
Onsuz bu dünyayı yaşanmaz sandım
Cilvesinden bıktım,nazdan usandım
Bağrımı dağladım,küle ne fayda

Dert kervanı katar etmiş göçünü
Nazlı yar bilmiyor kendi suçunu
Pişmanlık duyup ta yolsa saçını
Melik örüp sallar,lüle ne fayda

Yakup rüyasında yusufu sormuş
Duyanlar bu düşü hayıra yormuş
Yusufun gömleğin yüzüne sürmüş
Boşalmış gözünden,sele ne fayda

Muhannet sofrasının zehirdir balı
Yol üstünde biter bir kara çalı
Rüzgarda kırılır gevremiş dalı
Yaprak gazel olmuş,yele ne fayda

HİLKATİ der böyle menzil alınmaz
Dipsiz ummanlara gemi salınmaz
Perdesi yok felek sazın çalınmaz
Düzeni yok ötmez,tele ne fayda