Kahvehanenin küçücük bahçesinde
Eski bir sandalyenin üzerinde
Otururken her sabah
Pırıl pırıl yanardı
Boynunda ki istavroz.
O da herkes gibi içerdi çayını
İnce belli bardaktan,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta