Ne fark ederdi? Şiiri - Mehmet Çoban

Bir yakamoza bindirdim hayallerimi
Seyrederken kapadım gözlerimi
Rüzgârın içinden hayat fısıldadı
Bana su atan küçük balık kanadıydı
Güneş aşkıyla yeryüzünü ısıtıyordu
Ay’sa geceye saklanmış kıskanıyordu
Yıldızlar utanmadan dedikodu ediyordu

Zamanın kalemi saati yazmayı unuttu
Bir kulak bana doğru coşkuyla konuştu.

Silgiye fısıldadım “yanlışlarımı silsene”
Anlamlı bakışlarla gülerek baktı yüzüme
Tekrar yapmayacak mısın der gibiydi
Hınzırca “yaparım” diyordu içimde biri

Polen sızlatırken burnumun direğini
Uzaklardan el sallıyordu gelincik çiçeği

Yeryüzünde insanlar vardı görünen
Birde bilinmeyen cinler görünmeyen
Fısıldandı görünenler görünmeyenler
Sevda sözleriyle birbirlerini methedenler

Bir damla su yüzüme şıp diye damladı
Havada bulut yoktu, acaba kim ağladı?

Heyecanla elime aldım kâğıdı kalemi
Yazacaktım kalbime ilham edileni
Bekledim, ne gelen vardı ne giden
Boşuna, hiçbir şey gelmedi elimden

Su olup gökten yağsam mı acaba?
Rüzgâr olup fısıldansam mı acaba?
Toprak olup bereket olsam mı acaba?
Ne fark ederdi insan olmadıktan sonra?

30.04.2010 - İzmir