Ne Ettik Ömrümüzü- Garib Çoban

Ne Ettik Ömrümüzü!.. Garib Çoban

Hayatla sanat arasındaki fark, sanatın daha katlanılabilir olmasıdır.
Hayat düzensizliktir, kandır ve gürültüdür.
Sanat, en kaba haliyle bile, kaosu düzenleyebilmemiz için bir sığınaktır.
Güzelleştirmez ama dönüştürür.
Aşk cehennemden gelen bir ateştir.
Aşıkların aşkı bir peri masalı değil.
Acımasız, kusurlu, pençeler ve dişlerle dolu.
Ama yine de gerçek.
Sevmenin tek yolu incinme riskini göze almaktır.
Kalbin yetmiyorsa karşılıksız sevemeyeceğin insanı dünyalık putlarınla yorma, sadakate cesaretin yoksa, vefa ile yürüyemeyeceğin yola çıkma.

Hayat sürekli bir bekleme halidir putperestlere.
Teheccüt vakti dua, kaygımızın özünü yakalıyor.
Her zaman daha fazlasını, tamamlanacak bir şeyi bekliyorum, şems vakti.
Ama belki de bu bekleyişte, hayatın kendisi.
Her an arasında olup bitenlerden ibarettir.
Yalnızlık herkesin reddettiği bir hediyedir.
Hayat, yalnızlığı bir ceza olarak değil.
Kendisiyle yüzleşme alanı olarak görmüştür.
Gürültünün gizlediği soruları ancak sessizlikte duyabilirsin.
Kalbin yetmiyorsa karşılıksız sevemeyeceğin insanı dünyalık putlarınla yorma, sadakate cesaretin yoksa, vefa ile yürüyemeyeceğin yola çıkma.

Bu dünyanın sorunu!..
Akıllı insanların şüphelerle dolu olması.
Aptal insanların ise özgüvenle dolu olmasıdır.
Her zamanki gibi bugün de geçerli bir teşhis.
Bilgenin alçakgönüllülüğü öğrenmeye yer bırakır.
Cahillerin kibri çoğu kez kumdan imparatorluklar kurar.
Sevdiğiniz şeyi bulun ve onun sizi öldürmesine izin verin.
Gönül, hayatın takıntılardan oluştuğunu anlamıştı.
Sevdiğiniz şey sizi tüketir.
Ama aynı zamanda sizi tanımlar.
Kalbin yetmiyorsa karşılıksız sevemeyeceğin insanı dünyalık putlarınla yorma, sadakate cesaretin yoksa, vefa ile yürüyemeyeceğin yola çıkma.

Güvenli bir sıradanlık içinde yaşamaktansa, sizi tahrik eden bir şey uğruna ölmek daha iyidir.
Boş bir yataktan daha yalnız bir yer yoktur.
Boşluk kilometrelerle değil, bize eşlik eden yokluklarla ölçülür.
Bize en derin yalnızlığın adıdır putperest ilişkiler.
Bu, işgal edilmesi gereken ve işgal edilmeyen bir alanın alanıdır.
Bazı insanlar asla delirmez.
Gerçekten ne kadar korkunç hayatlar yaşıyor olsalarda.
Akıl sağlığı normdur.
Ama yeterli mi?…
Kalbin yetmiyorsa karşılıksız sevemeyeceğin insanı dünyalık putlarınla yorma, sadakate cesaretin yoksa, vefa ile yürüyemeyeceğin yola çıkma.

Gerçek sanat, gerçek tutku uçurumun kenarından doğar.
Çoğu zaman anlam veren iç kaostur.
Yalnız bir insanın sevgisi var olabilecek en özgün şeydir.
O seni arkadaşlığından değil.
Kendi isteğinle seviyor.
Aşk bir zorunluluk değil, bir karardır.
Bu en saf sevgidir.
Çünkü boşluğu doldurmaya çalışmaz.
Ama bir gerçeği paylaşmak için karşılıksız sever.
Kalbin yetmiyorsa karşılıksız sevemeyeceğin insanı dünyalık putlarınla yorma, sadakate cesaretin yoksa, vefa ile yürüyemeyeceğin yola çıkma.

Hayat o kadar güzel ki, ölüm ona çoktan aşık olmuş.
Sevgiliye karşı sahip olamayacağı kıskanç bir şehvet.
Hayat, ölümü şiire dönüştürüyor.
Bir amaç olarak değil.
Hayatın geçiciliğinin ve kıymetliliğinin bir yansıması olarak.
İnsan, belki de alıntı aşkı çiftlerin aşkıyla sınırlıyor olabilir.
Çünkü hayatı, güneşi, yaptıklarını, insanlarını sevmeden mutlu olmak mümkün değil.
Bir şeyi sevmeden mutlu olmak mümkün değil.
İşte bu yüzden elbette partneriniz olmadan da mutlu olabilirsiniz.
Kalbin yetmiyorsa karşılıksız sevemeyeceğin insanı dünyalık putlarınla yorma, sadakate cesaretin yoksa, vefa ile yürüyemeyeceğin yola çıkma.

Sevgi, seni teselli etmek için şairin gönlünü yazmadı.
Şiiri seven gönüllere hayatın sınırlarını göstermek için yazdı.
Acı veren ama aynı zamanda özgürleştiren bir karşılıksız sevgiyle.
Şairin şiirini beğendiyseniz.
Hayat size, sevgiye dair hangi cümleyi kaçırdığınızı söyleyin der.
Mutlu olmadan sevmeyi de sevemem.
Eğer hasar varsa bu aşk değildir.
Eğer kendi hayatınızı kendi istediğiniz gibi yaşamayı seçerseniz.
Bedelini ödemelisiniz.
Sizin için fiyatı nedir?…
Kalbin yetmiyorsa karşılıksız sevemeyeceğin insanı dünyalık putlarınla yorma, sadakate cesaretin yoksa, vefa ile yürüyemeyeceğin yola çıkma.

İnsan mutlu olmadan da sevebilir.
Sevmeden de mutlu olabilir.
Ama sevmek ve mutlu olmak olağanüstü bir şeydir.
Bizler Rabbimize muhtaç fakirleriz.
Aşkın kötü tarafı insanlara verdiği zevki eninde sonunda ödetmesidir.
Gözyaşlarına boğulmak isterdim.
Ama ağlayamadım.
Bu dünyada gözyaşı dökmeye izin vermeyen bir hüzün var.
Bu kimseye açıklayamayacağınız şeylerden biri ve açıklasanız bile kimse anlayamaz.
Ve o hüzün, rüzgârsız bir gecede yağan kar gibi, biçimini değiştirmeden sessizce birikiyor yüreğinizde.
Şu veya bu şekilde.
Fakat daima ödersiniz.
Kalbin yetmiyorsa karşılıksız sevemeyeceğin insanı dünyalık putlarınla yorma, sadakate cesaretin yoksa, vefa ile yürüyemeyeceğin yola çıkma.

En önemli şey, gönüldeki ateşte ne kadar iyi yürüyebildiğinizdir.
İnsanı çılgına çeviren tek bir olay değildir.
İnsanı yok eden tek bir olay değildir.
Bir insanı aşık eden tek bir olay değildir.
Bir ruhu yükselten ya da parçalayan, küçük ve sürekli eylemlerdir.
Hayat sana çarpacak ve zaferin garantisi yok.
Karşılıksız sevgi alevlerden kaçınmaktan değil.
Her yaranın bir yara izine.
Gidenle son nefeste gitti.
Sen hayatın son trenini kaçırma diye gittim.!
Ve her yaranın tarihe dönüştüğü alevlerin içinden onurlu bir şekilde yürümekten bahsediyordum.
Kendi başına öğrenmeye devam eden öğrenci.
Başarılı olanları sadece ödevini yapanlardan ayıran şeydir.
Kalbin yetmiyorsa karşılıksız sevemeyeceğin insanı dünyalık putlarınla yorma, sadakate cesaretin yoksa, vefa ile yürüyemeyeceğin yola çıkma.

Ayrılığın özlemin her şeyin bir hazzı var.
Seni anlamak da güzel, seni beklemek kadar.
Şimdiki benliğiniz olmadan önce geçmiş benliğinize ne söylerdiniz?..
Asla dünyanın önünde diz çökmeyin.
Daima dünyalık putlarla savaşın.
Seni suretlerle şekillendirmeye çalışan bir dünyada, sevgiyle isyan çığlığı atın.
Yaşamak direnmektir, boş çığlıklarla değil.
Olduğun kişi olmanın kararlılığıyla, özür dilemeden.
Sevmeyi mükemmel insanı bulduğumuzda değil.
Kusurlu bir insanı mükemmel bir şekilde gördüğümüzde öğreniriz.
Kalbin yetmiyorsa karşılıksız sevemeyeceğin insanı dünyalık putlarınla yorma, sadakate cesaretin yoksa, vefa ile yürüyemeyeceğin yola çıkma.

Her ne kadar yanlış olanlar seni çok fazla sınayacak olsa da.
Şehre yenilmiş gözü dönmüş insanlığından, sadakat ne demek onu unutmuş.
Dedikleri hiç bir şey gerçek değildir, kendini putlarıyla öldüren.
Çünkü senle ben aynı değilmişiz.
Bazı dostluklar ölümle yeniden başlar.
Ama sen yine buluşturdun bizi, gidişinle sağol.
Bazı hasretler ancak ölümle sona erer.
Kalbin yetmiyorsa karşılıksız sevemeyeceğin insanı dünyalık putlarınla yorma, sadakate cesaretin yoksa, vefa ile yürüyemeyeceğin yola çıkma.
(Y.ed - Olduğum Gibi Kim Görebilir Beni Albümü)