Ne Eksik Ne Fazla Şiiri - Yusuf Aktaşçı

Sokaktayım, içimde yine bir kavuşma ümidi
Saatlerimin hepsini geri aldım
Ama bir bir gün batımına akıyor zaman
Ne eksik ne fazla

Turladık mahallenin kedileriyle
Elini ilk tuttuğum yere gelince, kızardı yanaklarım
Gülümsedim otuz artı iki dişimle
Ne eksik ne fazla

İlkokulumuzun önünden de geçtik
Yıkıp otopark yapmışlar
Bin artı elli araçlık, numaran gibi
Ne eksik ne fazla

Eski evinize düşürmedik yolumuzu
Yokluğunun depreminden sonra yenisi yapıldı dediler
Bir ben kaldıramamışım yedi nokta ikinin enkazını
Ne eksik ne fazla

Arabanızın camına "Beni yıka" yazmıştım halbuki
A'sını silmiş çocuklar
İki seksen uzattın gidişinle
Ne eksik ne fazla

Aşkınla dolu kumbarayım
Tedavülden kalkmış gibi değersizleştim yokluğunda
Bir bakışınla altı sıfır atılır hasretinden
Ne eksik ne fazla

"Tek mi? çift mi? " diye soranlara hala çift diyorum
Zihnimden fokurdayıp taşsa da hayalin
İki artı bir kutulara sığardık seninle
Ne eksik ne fazla

Yollarım hep sana çıkıyor telveli fincanlarda
Kavuşsak keşke hatırı bitmeden kahvelerin
Kırktan iki eksik kez dönmüşüm yörüngende
Ne eksik ne fazla