Ne Ekilmişse Muhakkak O Biçilecektir

Cıvıldaşan kuşların ahengine takıldı hafsalım,
Bu ne düzen, bu ne intizam, şaşırdım kaldım.
Her şey yerli yerinde, büyük bir mükemmellik var,
Bu güzellikleri, daima kendime örnek aldım.

Yaradılan her canlı, sorumluluğunu bilmekte,
Damla damla akan su, yalçın kayaları delmekte,
Bunları düşünmekten aciz olan, sadece biz insanoğlu,
Çok ısrar ediyor nefsi, aklını başına devşirmemekte.

İnsanlık yanlışlar içinde boğulmuş kalmış,
Fani dünya nimetlerine canı yürekten bağlanmış,
Oysa, birlikte götürülecek sadece insanın amelidir,
Görmek istemiyor nefis, zira, uçmak için ömür güvercini kanatlarını açmış.

Çok değerli olan insan güzel düşünmekten kaldı aciz,
Değişiyor, canlı mahlukatın en şereflisi olan insana kanaatimiz.
Üzülüyorum, hem de çok bu olumsuzlukları gördükçe,
Oysa örnek olmalıydı insan her halukarda tertemiz.

Dünya biz insanların imtihan dünyası, ahiretin ise tarlasıdır,
Ne ekilmiş ise, muhakkak o biçilecektir.
Deve kuşu gibi, başımızı kumlara gömmeye hiç gerek yok,
Her davranışımız her an meleklerce yazılıyor ve de yazılacaktır.

Nefsimiz ister inansın, ister inanmasın bu böyledir,
Hayır ve hasenslerimiz, güneşin altında bizleri serinleten gölgedir.
Acı ve tatlı anılarla geçti. Bitmeyecek gibi olan ömrümüz,
Sıratı müstakimden ayrılmayanlar, her daim gözdedir.
06/05/2005