Açmayın şemsiyelerinizi sakın,
yağmur yağdığında,
yürüyün yürüyebildiğinizce.
yüzünüze değsin damlalar,
bırakın, alıp götürsün tüm dertlerinizi,
ruhunuz arınsın....
Rüzgar değdiğinde,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta