Ne duygular yaşamıştık,
Mazide senin ile.
Onlar şimdi tatlı, birer hatıra,
Benim zihin arşivimde.
Vefa ise, güzelliktir.
Benim gönül bahçemde.
Bazen hatırıma geldiğinde,
Hemen ararım, eski dostları.
Amma velakin, bazıları vefasız çıkar.
Katlanmaz cevap verme, zahmetine bile.
Geçmiş, geçmişte kaldı...
Geçmişteki duygular;
Yıkandı, arındı, safı kaldı.
Ben sana kardeş,
Sen bana bacı, adını aldı.
Hep merak ediyorum, inan;
Yine öyle şen, cıvıl cıvıl,
Etrafına neşe saçan,
Pırıl, pırıl güzel insan,
Ve çok duygusaldın ya!
Yine aynı kişilikte misin…
Gözlerin hiç dalmıyor mu maziye?
Hatırına gelmiyor mu ki;
O, eski günlerin, arkadaşların, dostların...
Yâda duygularını, vefasızlığına,
Hapis edenlerden misin, niye?
Sen böyle vefasız değildin,
Anlamıyorum, ne oldu sana!
Bu vefasızlığın, bu küslüğün,
Ben artık evliyim mi diye?
Seni bilmem amma,
Ablamsın, kardeşimsin ebediye.
(haydar demoglu/İzmir)
Kayıt Tarihi : 5.7.2007 12:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hani mazi hayal olur ya bazen gözler dalınca işte öyle bir şey.

YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
SAYGILARIMLA
TEBRİKLER
TÜM YORUMLAR (2)