Ne Duruyorsun Şiiri - Muammer Yalçın

Bana zindan gibi sensiz bu şehir
Yaşanır yer değil ne duruyorsun
Aşılır dağ tepe deniz ve nehir
Sevene zor değil ne duruyorsun

Vefasızlık etme nolur ahte yar
Sende onlar gibi olma sahte yar
Gönül ağacımda dallar ihtiyar
Yemyeşil pür değil ne duruyorsun

Bekletirsen beni böyle boşuna
Bunu yazdırırım mezar taşıma
Peşimde geziyor ölüm aşina
Gizlenen sır değil ne duruyorsun

Ben seninle mutlu olurum kesin
Sevdandır kalbimi besleyen besin
Bırak sen elleri ne derse desin
Hiç bana ar değil ne duruyorsun

Benden uzak gezdin sen küscesine
Gel son ver ömrümün tüm keşkesine
Emin ol ki senden bir başkasına
Yalçının yar değil ne duruyorsun

30 10 2012-10-30