Sitem eder bazı dostlar, çıkmam diye piyasaya,
Bu örflere aykırıymış, uymuyormuş hiç yasaya.
“Yap sıla-i rahim’ini, dostlar ile çok” diyorlar.
“Koyma asla eşi dostu, yokluğunla sen tasaya! ”
Diyor fakir çok dostlara; ”yapmayayım hiç eziyet”
“Çıkmak için halk içine, olmak gerek çok meziyet! ”
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta