Duyunca bülbülün gül nağmesini,
Ne diyeyim; bilemedim, utandım,
Sadasının dokunup değmesini,
Ne diyeyim; bilemedim, utandım.
Çalıştı bulmaya dizde mecali,
Kolundan tuttu, kaldırdı Celali,
Çekiştirir kenarından helali,
Ne diyeyim; bilemedim, utandım.
Titretiyor soğuk zemin ayağı,
Sargıları arttırıyor, bayağı,
Omuzluyor, sonunda DAYANAĞI,
Ne diyeyim; bilemedim, utandım.
Artar sızı, bırakır mı ADIMa?
Bırakmazsa yazık olur adıma!
Herkes derdinde kim gelir yâdıma,
Ne diyeyim; bilemedim, utandım.
Sırayı şaşırmadan süzsün billur,
Ürpertimi artırıp üzsün billur,
Yanağıma nur veren yüzsün billur,
Ne diyeyim; bilemedim, utandım.
İki gözümün arası cihetim,
Talebime ermeyedir niyetim,
Bekliyorum tutar elimden YETİM,
Ne diyeyim; bilemedim, utandım.
Kayıt Tarihi : 28.5.2011 01:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkes derdinde kim gelir yâdıma,
![Ahmet Yazıcıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/28/ne-diyeyim-bilemedim-utandim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!