Ne Diyeyim Şiiri - Hamza Mamaş

Cenneti terk etmek üzmüyorsa.
Rab’i kızdırmak ürkütmüyorsa...
Ahret inancın yoksa üstat!
Ne diyeyim ki sana, ne söyleyeyim.

Gözyaşıyla yetinmeyip, kan akıttın.
Haramı geçip helalden bıktın.
Canavarmışsın geç ayıktım.
Ne deyim sana, ne söyleyeyim.

Sanki Rab var etmedi, evreni sen yarattın.
Dünya cehenneminde hutameyi arattın.
Allah'a rağmen putunu da var ettin.
Ne deyim ki sana, ne söyleyeyim.

Hak Teâlâ var etmişken cihanı,
Haram üzere kuruyorsun sofranı,
Haydutlardan seçiyorsun softanı,
Ne diyeyim ki sana, ne söyleyeyim.

Tebliğim kar etmez. Ki; seni irşat edeyim.
Nüktedan değilim, nükteyle irfan vereyim.
Makberdir miracın beklemeliyim
Ne diyeyim ki sana, ne söyleyeyim.

Dünya makamına postunu serdin.
Hayat tarlasına cehennem ektin.
Makamın için sıratı biçtin.
Ne diyeyim sana, ne söyleyeyim.

Yüz yıl olsa tahtın, tahtadandı nasılsa.
Varlığın nedir ki ölüm asılsa.
Saymadığın mahşer ya gerçekten varsa.
Ne diyeyim ki sana, ne söyleyeyim.

Mamaş eğri ise de doğruları söyledi.
Sanma ki dediğiyle amel eyledi.
Açıkçası; bu, sana son tebliğdi.
Görmüyorsan ne deyim, ne söyleyeyim.