Ne Diyeyim Şiiri - Yıldırım Kırlılar

Sağır olmuş lal olmuş yüreğim
konuşmaz duymaz
karşı kıyılardan hayalin
yalvarsam yakarsam aklıma konmaz
ne diyeyim şimdi
ay denize küsmüşken
bir çingenenin kemanında intihar sesi
leylaklar yağmura yağmur toprağa
ne diyeyim ki
rüzgar dala küsmüşken
aç bir ateş gibi göğsümde kederim
ne yüzün kaldı yanımda ne nefesin
ne diyeyim şimdi
inceden inceden vururken bacaklarıma
siyatik ağrısı
üçüncü mevki vagonda bir çocuk uyuması
ne diyeyim
ne diyeyim telgraf tellerinden geçerken ölüm haberleri
kör olmuş görmezken yüreğim
ne diyeyim
kayalar ezerken çiğdemleri
ceylanlar ürkerken kanat sesinden
uzaklardan adının sesi
boğazımdan acımtırak geçerken
ne diyeyim şimdi
yokluğunu yutkunamazken
yeni bir güne merhaba diyemezken
güneş pencereme doğmayıp
yıldız koynuma girmezken
nasıl konuşsun bu yürek
sen yokken
ne diyeyim şimdi
öyleyse öldüğümü kabul et
ne diyeyim şimdi
sana yaşamak istediklerimi
yaşayamazken
dağlar üstüme üstüme geliyor
her gecem karabasan
alnımın şakına kar düşüyor
dilim suskun ellerim lafazan
ne diyeyim
başım göğsümde çatlıyor
en fazla seni sevdim
en fazla seni özledim
sen
erken inersin kırlara
ben geç kalırım yarınlara
ne diyeyim ki
gerçeğin aşılmaz duvar
hayalin aklıma bergüzar
ne diyeyim orda kal
hoşçakal.
03.12.2017