ne diyebilir ki gözlerim yokluğuna
aranır....
solmuş bir akşam üzeri...
bir fırtına dolanır.
kabarır içten içe ezikliğim...
yollar uzar hasret büyür
hep giden sen olursun
-şiirlerimin ikinci şahsı-
üzülen...
sığınan... bir çocuk gibi hıçkıran
sokulan göğsüne -sevdanın
soğuk gecelerinde Ben.
ben hüznünün gölgesinde
ben gözlerime inat
aç bir kırlangıç gibi dört döneceğime
-hasretine
oturup bir sigara yakacağım.
Kayıt Tarihi : 21.8.2007 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!