Ne diye gidersin durmadan.
Nasıl yolunu kaybetmeyen çarklar içinde dönersin.
Yada raylarında kara trenin,
Akıp gittiğidir,duman duman düşüncelerin.
Ne diye gidersin durmadan.
Bir salıncağın çizgisinde saatlerce.
Vede bir körün değişmez duvar çizgisinde.
Elinde şırıl şırıl akan acının ritmiyle.
Ne diye gidersin durmadan.
Akşam alacasından,sallanan masadan.
Korkudan,aşktan; türlü türlü yollardan.
Düşünde gerçekliğe tamda inanacakken.
Kayıt Tarihi : 24.3.2009 15:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Sabuncuoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/24/ne-diye-gidersin-durmadan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!