Ne Diye Aratırsın Şiiri - Emine Sönmez

NE DİYE ARATIRSIN

Hazan bahçelerine, tövbe ettim girmeye,
Hep ağlatırsın beni, hasret kaldım gülmeye,
Değiştin anladım de, anlamıyorum niye,
Hicranları yaşatıp, günümü karartırsın,
Geçen acı günleri, ne diye aratırsın.

Hava karardı yine, güneşi görmüyorum,
İstemiyorsan tövbe, bağina girmiyorum,
Zından ettin dünyâmı, nerdeyim bilmiyorum,
Bir gün yine gönlüne eğlence yaratırsın,
Geçen acı günleri, ne diye aratırsın.

Artık gücüm kalmadı, gönül macerasına,
Bir merhem bulamadım, bu sevda yarasına,
Ne gün, ne mehtap doğar, bahtımın karasına,
Hayatımı al derim, sev diye diretirsin,
Geçen acı günleri, ne diye aratırsın.

Viran oldu bağlarım, çiçeklerim soluyor,
Ağlamaktan yaş bitti, gözlerim kan doluyor,
Öyle bir hale düştüm, kuşlar bile gülüyor,
Sanmıştı, gülüşünle buzları eritirsin,
Geçen acı günleri, ne diye aratırsın.