Ne Dikildin Ki Niye? Şiiri - Bayram Kaya

64

Özleminde ıstırap üflenen, dayanılır kılan, neydir.
Sevgili; batan da, doğanla, aynı şeydir.

Ne dikildin, niye karşıma?
Bir sen mi kaldın haneyi viranede?
Aranırımda ışıltılar vuran, tek gülümser hatırama.
Semah dönmede bir iç, gönül arşıma.

Ne dikildin, niye karşıma?
Sabahı oldu mu? Ki akşama.

Çıplaklığın koynuna soyundum bakış atana.
Gücelen, bin bir nazla, naz salan.
Kahrolsam yeridir, şimdi batana.
Mazinin uzağında, bana fer kalan.

Ne dikildin, niye karşıma?
Sabahı oldu mu? Ki akşama.

Özleminde ıstırap üflenen, dayanılır kılan, neydir.
Anımsamalardır ki gönlümce büyük.
Deme hiç, mazimiz mi gelir sana yük.
Hatıratta hatırlanan dün gibi süyük.
Sevgili; batan da, doğanla, aynı şeydir.

Ne dikildin, niye karşıma?
Sabahı oldu mu? Ki akşama.

Seraba durdursam gönülü, batana.
Dışta ölmüş, gönül mezarında yatana.
Bir nicelenim ki içte, ışıltılar katana.
Sevgili; mazi durur, dirilir, sevgi alıp satana. /en az aldığı kadar karşıya vermek, sürdürülebilir kılmak.

Bir sen varmışsın sen, haneyi gönülde,
Yaşanır dururmuş nicelim, hala ömür sönümde;
Ören de çıkarırmış, diriyi ölümde
Ahır baş durur, hemen önümde.

İyi dikildin, iyi karşıma?
Umarım şafağı olmuştur ki akşama.

Bir sen varmışsın sen, haneyi gönülde,
Ahır baş durur, hemen önümde.

26 02 2007