Ne Deyim Şiiri - Mustafa Mete

Zaman oldu, yollarıma kar yağdı
Tomurcuklu taze gülümü eğdi
Soğuk değil, sözler bağrıma değdi
Hatırım kalmamış, kırdı, ne deyim.

Mor menekşeler, çiğdemim, gülüm
Bozuldu bağlarım, kırıldı dalım
Dost görünürken, vay seni zalim
Tuz basıp yaramı sardı, ne deyim.

Gün oldu ki, şu gönlümü güldüren
Hazan edip, yaprağımı solduran
Ciğerime hançer vurup öldüren
Toprağa, çamura serdi, ne deyim

Mevlâ'ya yalvardım, her gün yakardım
Zulmunü, kahrını, nazın çekerdim
Ayağına diken de batsa, çıkardım
Gönül sayfamı da dürdü, ne deyim

Ahvali sefilim, derdim var benim
Tanesiz samandan ordum var benim
İki metre karelik yurdum var benim
Zülfü siyahımda vurdu, ne deyim.