Ne Deyim Şiiri - Abbas Paksoy

Saçlarını, tutam tutam yolarım.
El’imde olsa, canını alırım.
Seni öldürecek, bir yol bulurum.
Allah yaratmış, ben sana ne deyim.

Tipine bakmam, canını yakarım.
Evini barkını, hepten yıkarım.
O dilini, boğazına sokarım.
Allah yaratmış, ben sana ne deyim.

Çime yatırıp, bağrına çıkarım.
Sülalene, oymağına, çekerim.
Dişlerini kökten, tek tek sökerim.
Allah yaratmış, ben sana ne deyim.

Gözlerine acı biber, dökerim.
Bay kuşu, bacana zabit dikerim.
Sulu tarlana, fos tohum ekerim.
Allah yaratmış, ben sana ne deyim.

Sırtına yağar semeri, vururum.
Kaşınan yerini, kaşır dururum.
Sanma ki, seni gölgede korurum.
Allah yaratmış, ben sana ne deyim.

Üstündeki elbiseni, soyarım.
Çırıl çıplak, ayazlara koyarım.
Tit tir titredikçe, zevke doyarım.
Allah yaratmış, ben sana ne deyim.

Kurşunu, alın çatına sıkarım.
Hapise girer, cezamı çekerim.
Ömrüm yeterse, elbette çıkarım.
Allah yaratmış, ben sana ne deyim.

Deniz de olsan, bir yudum su vermem.
Misafir gelsen, altına çul sermem.
Sen ölmeden, ben de murada ermem.
Allah yaratmış, ben sana ne deyim.

Gidişin, insanca bir gidiş değil.
Kötülük dolu, içindeki feyil.
N’olur, bir gün de, Allah için eğil,
Allah yaratmış, ben sana ne deyim.

Paksoy’um bir şey dediyse, doğrudur.
Eğri ama senin yolun doğrudur.
Doğru eğri, sahtekârlar doğrudur.
Allah yaratmış, ben sana ne deyim.