Gönül yıkma durduk yere,
Gönül yıkan nâra gire,
İnsan olan gönle gire,
Değil isen ben ne deyim? ..
Gönül, Rabbin Kâbe’sidir,
Gönül, aşkın kıblesidir,
Gönül, Hakk’ın aynasıdır,
Kırdı isen ben ne deyim? .
Gönül almak ibâdettir,
Hem de hâlis kurbiyyettir,
Gönül yıkmak ihânettir,
Yıktı isen ben ne deyim? ..
Gir gönüle, çıkma Fahri!
Sen canını sıkma Fahri!
Pîr gönüle gir de Fahri!
Girmedinse ben nedeyim? ..
13.07.2003
Pazar -Çankaya
Kayıt Tarihi : 9.6.2012 11:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)