Hayat derdime dert ekleyip durur
Ben böyle yaşamak istemiyorum
Kalbim pare pare tekleyip durur
Sekteli kontağa his demiyorum
Yeter çektiklerim canıma yetti
Umudum kesildi mecalim bitti
Tek yaşama gayem elimden gitti
Dünyadan yılıp da pes demiyorum
Aklıma yanayım, düşürdün çöle
Güneşi batanı yakar mı şule!
Yolun açık olsun git güle güle
Arada ki bağı kes demiyorum
Bu firak içime ateş doldurdu
Dikenlere rağmen gülü yoldurdu
Hoşçakal deyişin beni öldürdü
Sevgiyle kal artık küs demiyorum
Dilimde mühürdür o gülün adı
Yakan bir özlemdir sevginin kodu
Miras koydu bana ahi feryadi
Gene de gönlüme sus demiyorum
Der Mikdatî sitem değil son sözüm
Ne desem kâr etmez kalmadı luzüm
Görmüyorum artık kör oldu gözüm
Kara bulutlara sis demiyorum
Kayıt Tarihi : 15.8.2007 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve sevgiler.
Sayesinde gelen her şeye değer
Sevgi aksesuar olurmuş meğer
Allı pullu söze, süs demiyorum...
TÜM YORUMLAR (5)