Ne Desem Bilmiyorum Şiiri - Sedat Kork

O ne gidişti öyle
saçların isyan eder gibi rüzgara
kokunda senle beraber
sanki benim inadıma
başın herşeye rağmen dik
gülüşünü unutmuşsun belli ki
ağlıyorsun desem
ağlamıyorsun da...

O ne gidişti öyle
yüreğimi kemiren bir sızı
korkunca kaçan bir aşk hırsızı
sanki yanlış gecelere doğmuş
o muhteşem kutup yıldızı
dilinde bahanelerin en işe yaramazı
sen de bilmiyordun ki
neydi bozan aramızı...

o ne gidişti öyle
tokat atar gibi kaderime
işte bu kadar der gibi
oyun bitti artık tek başınasın
ister gül ister ağlayasın
sadece olmadığımı bil der gibi
ister inanasın ister inanmayasın...

o ne gidişti öyle
arkandan bir şehir ağladı be
gözyaşıyla karışık sağanaklarda ıslandım
yalanım varsa kör olsun gözlerim
ben seni hiç unutmadım...

O ne gidişti öyle
herşeyin hiçbirşey olduğu bir yere
unutacağın
ve unutacağımı sanacağın
korkulara kapılacağım bir yere
gidilir mi böyle?

O ne gidişti öyle
hayranı olduğum bu aşk
bilirim düşmez fikrine
yol üstü lokantaların sessizliğinde
ve çizilmez adımın tek harfi bile
camların buğusuna
uzak bir şehirde...

O ne gidişti öyle
kendince sıradan
herkes gibi sebebi hayattan
oysa bir türkü tutturmuşum ben
ayrı kaldım bir anadan bir babadan
bir de yardan...

Ve o ne gidişti öyle
hani yüreğim parçalandı desem
iyide yüreğim sende
hani sevdam yaralandı desem
iyide sevdam sende
ve o ne gidişti öyle be
o ne gidişti
beni dümdüz eden
hani ağlasam desem
iyide gözyaşım sende...