Sen yüksek bir sessizlik, ben kısık bir gürültü.
İçimizden haykırsak duyulur muyuz dersin?
Sen realist bir masal, ben sürrealist öykü.
Bir gönül kitabında buluşur muyuz dersin?
Şiir olsak mesela hem serbest hem de hece!
Başka anlatılamaz bu çözümsüz bilmece.
Sen kapkaranlık gündüz, ben apaydınlık gece.
Yine de akşam üstü yazılır mıyız dersin?
Beni unutmak için uykuya dal mesela.
En tatlı kabuslardan en korkunç rüyalara.
Dün aydın olur mu ki, bu sabah uyanınca?
Yarınlara umutla uyanır mıyız dersin?
Bense aşk yarasından şifaya kanıyorum.
Su diye yudum yudum cefaya kanıyorum.
Unutmak için her söz, her lafa kanıyorum.
Benim kalbim de yiter, kaybolur muyuz dersin?
Kayıt Tarihi : 6.10.2017 14:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!