Ne dersin 2 Şiiri - Âşık Enver Gürkani

Tam dün ile bugün bir sene geçti,
Benim Yetmiş beş yaşıma ne dersin?
Saçlarım döküldü belim büküldü,
Tek tük kalan bu dişime ne dersin? (Gürkanî)

Aylar gider yıllar gider ömürden,
Gözlerinden ışık gitse zor derim.
Her canın biçilmiş bir ömrü vardır,
Senin yetmişbeş yaşına pir derim.( Y.S.)

Köyümüzde derme çatma bir yapı,
Gece don olunca gıcırdar kapı.
Bir esti mi daha durmuyor tipi,
Şu ayazlı sert kışıma ne dersin?(Gürkanî)

Güz gelmeden gözden geçir senede,
Kış çetindir soban yansın hanede,
Olmuyorsa; tedbirin al yine de,
Sök kapıyı gel yeniden kur derim.(Y.S.)

Geç uyudum sonra çok geç ayıldım,
Şekerim düşünce birden bayıldım.
Kimle güreş tutsam yenik sayıldım,
Meydanlarda her tuşuma ne dersin?(Gürkanî)

Uykunu vaktinde mutlak alasın,
Meydanlarda hep ayakta kalasın.
İsmin ile iyi bir nam salasın,
Tuttuğunu sırt üstüne vur derim.(Y.S.)

Gürkaniyim çok çileli bir ozan,
Bahar yazım bitti dayandı hazan.
Çetin atışmaya girerim bazen,
Akıl almaz sen işime ne dersin?(Gürkanî)

Sezginî’de bilir az çok gücünü,
Gürkanî rakipten alır öcünü.
Âşıkların kaçı çekti göçünü,
Gücün yeter “defterini dür” derim.(Y.S.)