Otursam masaya, bir yana umutlari bir yana anıları koyup. Şöyle bir sigara yaksam, hangisini öldürüp unutsam hangisini.
Serpsem umutları bu şehrin sokaklarına, gelen giden çiğnese. Akıp gitse yağan yağmurla, kimse bilmese.
İyi de kalbi öldüremem ki.
Doğmasa güneş bu diyara, her sabah anılar canlanmasa. Değişse çehresi bu şehrin, zanlı gibi köşe bucak kaçmasam. İyi de hafızayı silemem ki.
Ya yalnızlık? Uyumasam her gece üzerime çekip, sırtım üşümese. Degmese tenime her nefesimde kimsesizlik, etmese bana yarenlik soframda sessizlik.
İyi de bunu ben istemedim ki.
Yok yok... Sen daha iyi bilirsin! Bir günlüğüne yer değişelim, ne dersin?
17.09.2016
Mustafa GöktaşKayıt Tarihi : 17.9.2016 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşk böyledir işte. Umut ve anılar közünüz olur, yanar yanar durursunuz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!