Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ne desin..,belki de onu yapmanızı bekliyordur...
Sine onun değil ki, onda yetişen bahçe ve fidanlar onun olsun efendim. Böyle bir şeye izin veren emanete hiyanet etmiş olur. Çalanın konumu zaten malum! Hırsızlıktan dolayı dünya ahret mesül olursunuz! Hasret denen nesne ise, bizim bildiğimiz gibi olgunlaştıran bir güneş değil, yakıp kavuran bir har'dır. Siz en iyisi normal yoolardan fide edinip güzel meyveler yetiştirmeye bakın!
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta