Ne Derler? Şiiri - Mehmed İhsan Uslu

Görünen; göze perde
Olamaz öze perde
Bil; her gittiğin yerde
Seni gören var derler.

Unutma peygamberi!
Üstünde onun eli
O güzeller güzeli
Çöle inen nur derler.

Hayat gafile rüya,
Tûl-ü emel ve hülya (1)
İmtihan yeri dünya
Mü’minlere dar derler.

Edersen ahde vefa
Elbet çekersin cefa
Mükâfat yeri ukba (2)
Orda safa sür derler.

Sanılır ki; hoş dünya
Hayat tatlı bir rüya
Ahirete bir tarla
Çifti burada sür derler.

Kışa hazırlık yazdan
Öleceksin birazdan
Gel ölüme hazırlan
Hem yükünü sar derler.

Bir gün olur göçersin
Câm-ı ecel içersin (3)
Ektiğini biçersin
Bak! Ne ektin gör derler.

Niçin namaz kılmadın?
Bir secdeye varmadın?
İyi adam olmadın
Gel! Hesabın ver derler.

Niçin oruç tutmadın?
Tatlı iftar etmedin?
Hak yoluna gitmedin?
Sana azap var derler.

Mahviyet makamında
‘Güller gülü’ yâdında (5)
Mehmed İhsan adında
Garip bir kul var derler..

15 Eylül 2009
Antalya

Lügatçe;
* * * * * * *
(1) Tûl-u emel = Bitmeyen istek. Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya
dalmak ve düşünmek.
(2) Ukba = Ahiret.
(3) Câm-ı ecel = Ecel şerbeti.
(4) Mahviyet = Tevazu. Alçak gönüllülük. Tevazu içinde olmak.
(5) Yâdında = Güller gülü (Kâinatın efendisi Muhammed Mustafa
S.A.V.) daima hatırında.

Dost Kalemlerden Süzülenler;
***********************************
Düşün düşün bul hakkı
Gafil olma bil hakkı
Almayasın kul hakkı
Tüm sevabı yer derler..............Seyfeddin Karahocagil
* * * * *
Nifak büyük günahtır,
Biten ömür bin ahtır,
Son pişmanlık vah vahtır
Bir gönüle gir derler...............Şehri Karakaya